“จากข้อสันนิฐานนะคะ ผู้ร้ายเลือกเฉพาะบ้านที่มีแต่ผู้หญิงเท่านั้นเพื่อจะง่ายต่อการลงมือค่ะ”
“โชคยังดีจริงๆนะคะที่บ้านของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายโดนยกเค้าไปแค่ทรัพย์สินไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด”
“ตอนนี้ทางด้านตำรวจก็กำลังตรวจหาลายนิ้วมือแฝงต่อไปค่ะ” เสียงนุ่มๆน่าฟังจากสองผู้ประกาศข่าวสาวประจำข่าวภาคค่ำกำลังทำหน้าที่บรรยายข่าวเป็นอย่างดี..
“สมัยนี้น่ากลัวจริงๆเลย.. ดีแค่ไหนที่มันไม่ได้ทำร้ายอะไรใคร”เสียงสาววัยกลางคนพูดเบาๆก่อนจะหยิบมือถือมากด
.
“โชคยังดีจริงๆนะคะที่บ้านของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายโดนยกเค้าไปแค่ทรัพย์สินไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด”
“ตอนนี้ทางด้านตำรวจก็กำลังตรวจหาลายนิ้วมือแฝงต่อไปค่ะ” เสียงนุ่มๆน่าฟังจากสองผู้ประกาศข่าวสาวประจำข่าวภาคค่ำกำลังทำหน้าที่บรรยายข่าวเป็นอย่างดี..
“สมัยนี้น่ากลัวจริงๆเลย.. ดีแค่ไหนที่มันไม่ได้ทำร้ายอะไรใคร”เสียงสาววัยกลางคนพูดเบาๆก่อนจะหยิบมือถือมากด
.
.
Call me baby, Call me baby~
เสียงริงโทนสุดฮิตจากศิลปินสุดดังEXO ดังขึ้นจากสมาร์ทโฟนเครื่องงาม มือใหญ่หยิบขึ้นมากดรับก่อนจะกรอกเสียงลงไป
“สวัสดีครับแม่.. คิดถึงผมเหรอ??” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างทะเล้นเมื่อกดรับสาย
“อย่ามาทะลึ่งนะ.. เมื่อไรจะกลับบ้าน หื้ม?”คนเป็นแม่ถามหาลูกชายที่เอาแต่ติดเพื่อนอยู่ที่หอในมหาวิทยาลัยไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องซะที ไม่ห่วงแม่มันเลยจริงๆรึไงลูกคนนี้...
“แม่คิดถึงผมจริงๆสินะ ใช่ไหมล่ะ?”พูดกวนๆก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“เออออ คิดถึง แม่คิดถึงแกมากๆๆๆเลย นี่.. พรุ่งนี้แกต้องกลับมาอยู่บ้านให้แม่นะ แม่จะกลับไปเยี่ยมยายที่จีน ยายไม่สบาย เข้าใจไหมต้องกลับมาเฝ้าบ้านให้แม่”เสียงปลายสายพูดตอบกลับมาทำเอาเจ้าของเสียงทุ้มหน้าหุบ
“แม่แต่.....”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น.. ไม่งั้นแม่จะไม่ให้ตังค์แกนะคริส”เสียงมีอำนาจของคนเป็นแม่ว่าจบปุ๊บตัดสายทิ้งปั๊บทำเอาคนที่ยังปากพะงาบๆเหวอในทันทีทันใด
“โธ่แม่อ่ะ.. โอเคๆยอมละยังไงก็แม่ล่ะว้ะ”ร่างสูงยืนขึ้นก่อนรูมเมทจะหันมามองหน้าอย่างขำสุดชีวิต
“ขำส้นตีนไรมึงยอล.. เดี๋ยวถีบให้”ว่าเสียงเขียวก่อนจะมองด้วยสายตาคาดโทษ
“โทษทีว่ะๆๆ อิเหี้ยกูฮามึงเฉยๆ กร๊ากกก”ชานยอลหนุ่มร่างสูงอีกคนหัวเราะออกมาอย่างสะใจ
“เชี่ยมึงแม่ง..”
“เอาน่ามึง.. ไปหาเค้าบ้างคิดสิสัสเค้าให้เงินมึงนะ ไปๆๆ ห้องนี้กูดูแลเองรับรองเตียงมึงไม่เปื้อนหรอก” น้องแบคบฮยอนจ๋า.. ไอ้เงิงมันไม่อยู่แล้วมานอนที่ห้องกับพี่ไหม เสียงความคิดอุจาดๆจากหัวหยอยๆนั่นดังออกมา คนตัวสูงกว่าอย่างคริสก็ได้แค่ทำหน้าเอือมๆก่อนจะเก็บของใช้ใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมจะกลับบ้านไปหาแม่ผู้บังเกิดเกล้าที่ขู่ว่าจะไม่ให้เงิน..
.
.
“สวัสดีครับแม่.. คิดถึงผมเหรอ??” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างทะเล้นเมื่อกดรับสาย
“อย่ามาทะลึ่งนะ.. เมื่อไรจะกลับบ้าน หื้ม?”คนเป็นแม่ถามหาลูกชายที่เอาแต่ติดเพื่อนอยู่ที่หอในมหาวิทยาลัยไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องซะที ไม่ห่วงแม่มันเลยจริงๆรึไงลูกคนนี้...
“แม่คิดถึงผมจริงๆสินะ ใช่ไหมล่ะ?”พูดกวนๆก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“เออออ คิดถึง แม่คิดถึงแกมากๆๆๆเลย นี่.. พรุ่งนี้แกต้องกลับมาอยู่บ้านให้แม่นะ แม่จะกลับไปเยี่ยมยายที่จีน ยายไม่สบาย เข้าใจไหมต้องกลับมาเฝ้าบ้านให้แม่”เสียงปลายสายพูดตอบกลับมาทำเอาเจ้าของเสียงทุ้มหน้าหุบ
“แม่แต่.....”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น.. ไม่งั้นแม่จะไม่ให้ตังค์แกนะคริส”เสียงมีอำนาจของคนเป็นแม่ว่าจบปุ๊บตัดสายทิ้งปั๊บทำเอาคนที่ยังปากพะงาบๆเหวอในทันทีทันใด
“โธ่แม่อ่ะ.. โอเคๆยอมละยังไงก็แม่ล่ะว้ะ”ร่างสูงยืนขึ้นก่อนรูมเมทจะหันมามองหน้าอย่างขำสุดชีวิต
“ขำส้นตีนไรมึงยอล.. เดี๋ยวถีบให้”ว่าเสียงเขียวก่อนจะมองด้วยสายตาคาดโทษ
“โทษทีว่ะๆๆ อิเหี้ยกูฮามึงเฉยๆ กร๊ากกก”ชานยอลหนุ่มร่างสูงอีกคนหัวเราะออกมาอย่างสะใจ
“เชี่ยมึงแม่ง..”
“เอาน่ามึง.. ไปหาเค้าบ้างคิดสิสัสเค้าให้เงินมึงนะ ไปๆๆ ห้องนี้กูดูแลเองรับรองเตียงมึงไม่เปื้อนหรอก” น้องแบคบฮยอนจ๋า.. ไอ้เงิงมันไม่อยู่แล้วมานอนที่ห้องกับพี่ไหม เสียงความคิดอุจาดๆจากหัวหยอยๆนั่นดังออกมา คนตัวสูงกว่าอย่างคริสก็ได้แค่ทำหน้าเอือมๆก่อนจะเก็บของใช้ใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมจะกลับบ้านไปหาแม่ผู้บังเกิดเกล้าที่ขู่ว่าจะไม่ให้เงิน..
.
.
กิ๊งก่องๆๆๆ
เสียงกดออดรัวๆอย่างไม่กลัวว่าข้างบ้านจะรำคาญ นี่ถ้าไม่ติดว่าหล่อมากนี่โดนตีนไปแล้วนะ ร่างสูงที่แต่งตัวสบายๆ เพียงแค่ยีนส์สีเข้มกับเสื้อยืดธรรมดาๆ หน้าคมสวมแว่นเลย์แบรนสีเข้มช่างเข้ากับใบหน้าเหลือหลาย ไหนจะผมสีทองสะท้อนแสงแดดที่ผ่าลงมากลางกบาลปานจะเผากันให้ตายนั่นอีก หล่อมากอ่ะบอกเลย...
“โอ้ยยยย จะรัวกดหามารดาแกเหรอคริส ห๊า”ทันทีที่แม่เปิดประตูรั้วได้ก็ด่าแว๊ดเข้าให้
“ก็ใช่น่ะสิแม่.. จะปล่อยให้แดดเผาลูกชายสุดที่รักตายตรงนี้เลยเหรอครับบบ”ร่างสูงตอบกลับอย่างกวนเบื้องล่างคนเป็นแม่
“ปากแบบนี้ไงถึงไม่มีเมีย.. หล่อน่ะกินไม่ได้หรอก”คนเป็นแม่แขวะเข้าอย่างจังก่อนจะเดินนำเข้าบ้านปล่อยให้ลูกชายมหากิติมาศักดิ์ตะลึงงันอย่างสุดซึ้ง
“โธ่.. แค่เพิ่งเลิกไปเองป้ะแม่”บ่นงึมงำๆก่อนจะเดินเข้าบ้านตามแม่ไป
“อยู่นี่ก็อย่าทำไรพิเรนธ์ๆจนบ้านช่องไฟไหม้ล่ะ.. อยู่บ้านก็ปิดบ้านดีๆนะขโมยขโจรมันเยอะ แม่จะรีบกลับมา”คนเป็นแม่สวมกอดลูกชายคนเดียวของเขาที่ไม่ค่อยจะได้เจอกันเท่าไรนักเพราะไหนตัวเองต้องทำงานหนักไหนจะลูกชายของเขาก็ต้องเรียนอีก.. แขนแกร่งกอดตอบคนเป็นแม่ก่อนจะยิ้มออกมา.. ถึงจะชอบทะเลาะกับบ่อยๆแต่ก็มีแม่คนเดียวนี่แหละที่เค้ารักมากกว่าใคร..
“รักแม่นะครับ.. เดินทางปลอดภัยนะแม่”ว่าจบก็หอมแก้มแม่ไปฟอดใหญ่ๆ ก่อนจะหิ้วกระเป๋าไปส่งผู้เป็นแม่ที่รถแท๊กซี่
“โชคดีครับแม่..เฟสไทม์มาหาบ้างนะ”เสียงทุ้มบอกผู้เป็นแม่ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป มุมปากหยักยิ้มน้อยๆก่อนจะเดินเข้าบ้าน
เอาล่ะ.. ตลอดที่อยู่ที่นี่จะทำอะไรดีว้า ช่างเหอะคงไม่น่าเบื่ออย่างที่คิดหรอก
เสียงกดออดรัวๆอย่างไม่กลัวว่าข้างบ้านจะรำคาญ นี่ถ้าไม่ติดว่าหล่อมากนี่โดนตีนไปแล้วนะ ร่างสูงที่แต่งตัวสบายๆ เพียงแค่ยีนส์สีเข้มกับเสื้อยืดธรรมดาๆ หน้าคมสวมแว่นเลย์แบรนสีเข้มช่างเข้ากับใบหน้าเหลือหลาย ไหนจะผมสีทองสะท้อนแสงแดดที่ผ่าลงมากลางกบาลปานจะเผากันให้ตายนั่นอีก หล่อมากอ่ะบอกเลย...
“โอ้ยยยย จะรัวกดหามารดาแกเหรอคริส ห๊า”ทันทีที่แม่เปิดประตูรั้วได้ก็ด่าแว๊ดเข้าให้
“ก็ใช่น่ะสิแม่.. จะปล่อยให้แดดเผาลูกชายสุดที่รักตายตรงนี้เลยเหรอครับบบ”ร่างสูงตอบกลับอย่างกวนเบื้องล่างคนเป็นแม่
“ปากแบบนี้ไงถึงไม่มีเมีย.. หล่อน่ะกินไม่ได้หรอก”คนเป็นแม่แขวะเข้าอย่างจังก่อนจะเดินนำเข้าบ้านปล่อยให้ลูกชายมหากิติมาศักดิ์ตะลึงงันอย่างสุดซึ้ง
“โธ่.. แค่เพิ่งเลิกไปเองป้ะแม่”บ่นงึมงำๆก่อนจะเดินเข้าบ้านตามแม่ไป
“อยู่นี่ก็อย่าทำไรพิเรนธ์ๆจนบ้านช่องไฟไหม้ล่ะ.. อยู่บ้านก็ปิดบ้านดีๆนะขโมยขโจรมันเยอะ แม่จะรีบกลับมา”คนเป็นแม่สวมกอดลูกชายคนเดียวของเขาที่ไม่ค่อยจะได้เจอกันเท่าไรนักเพราะไหนตัวเองต้องทำงานหนักไหนจะลูกชายของเขาก็ต้องเรียนอีก.. แขนแกร่งกอดตอบคนเป็นแม่ก่อนจะยิ้มออกมา.. ถึงจะชอบทะเลาะกับบ่อยๆแต่ก็มีแม่คนเดียวนี่แหละที่เค้ารักมากกว่าใคร..
“รักแม่นะครับ.. เดินทางปลอดภัยนะแม่”ว่าจบก็หอมแก้มแม่ไปฟอดใหญ่ๆ ก่อนจะหิ้วกระเป๋าไปส่งผู้เป็นแม่ที่รถแท๊กซี่
“โชคดีครับแม่..เฟสไทม์มาหาบ้างนะ”เสียงทุ้มบอกผู้เป็นแม่ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป มุมปากหยักยิ้มน้อยๆก่อนจะเดินเข้าบ้าน
เอาล่ะ.. ตลอดที่อยู่ที่นี่จะทำอะไรดีว้า ช่างเหอะคงไม่น่าเบื่ออย่างที่คิดหรอก
การใช้ชีวิตอยู่คนเดียวก็ไม่ทำให้ร่างสูงเกิดปัญหาแต่อย่างใด กับข้าวเหรอ? แม่หาของมาแช่ตู้เย็นให้หมดล้ะจะกินก็โน่นเข้าไมโครเวฟ วันๆจะทำอะไร.. ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ ผ้าเหรอก็ไม่ได้มานั่งซักเองใส่เครื่องปั่นๆไปแล้วก็ตาก แค่นี้เอง... ใครมารู้ว่าเดือนวิศวะเถื่อนขนาดนี้ฮาตายห่าเลยมึง
อยู่ไปได้ไปๆมาๆก็สามสี่วันละครับ... ตอนนี้เหรอ? โทรมสัสๆเท่าที่ผู้ชายโสดๆคนนึงจะเป็นได้ หนวดไม่โกนแม่งอ่ะเฟี้ยวดี ตอนนี้ก็ติดเกมส์โคตรอ่ะ เล่นแม่งทั้งวันเลย... เฮ้ออ
ร่างสูงละออกมาจากหน้าจอคอมที่เค้านั่งจ้องมันมาทั้งวันทั้งคืน ก็อีแค่เกมส์เท่านั้นแหละดวงตาคมกระพริบช้าๆเพราะผ่านการใช้สายตามาอย่างหนัก ขายาวเดินไปอุ่นข้าวในไมโครเวฟมานั่งกินหน้าทีวีมือใหญ่กดรีโมท ก่อนจะตักข้าวเข้าปาก..
“ตำรวจได้เบาะแสคนร้ายบ้างแล้ว คาดว่าจะรวบตัวได้เร็วๆนี้”เสียงพาดหัวข่าวจากข่าวภาคค่ำดังออกมาทำเอาร่างสูงหัวเราะในลำคอ...
“ตำรวจทำไรช้าชะมัดป่านนี้มันหนีออกนอกประเทศแล้วมั้ง เหอะๆ”ว่าไป บ่นไป กินข้าวไป ดูทีวีไป ก่อนจะส่ายหัวน้อยๆ คนตัวสูงลุกขึ้นเอาจานไปล้างในครัวก่อนจะออกมาปิดบ้านให้เรียบร้อย มือใหญ่ไล่สับสวิตท์ไฟรอบบ้านเหลือเพียงแค่ห้องของตัวเอง..
“หาวว.. ง่วงชิบ ไม่น่านอนดึกเลยแม่ง”เสียงทุ้มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะถอดเสื้อยืดออกแล้วชู๊ตลงตะกร้าอย่างแม่นยำสมเป็นนักบาสมหา'ลัย.. ร่างกายกำยำสมส่วนเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างสบายอารมณ์โดยไม่คิดว่าอะไรบางอย่างจะมาเยือน..
เสียงก๊อกๆแก๊กๆดังมาจากหน้าต่างระเบียงห้องข้างๆ ปรากฏคนชุดดำงัดบ้านเข้ามากวาดเอาของมีค่าเล็กๆน้อยๆไปทีละชิ้นสองชิ้นจนได้มากพอสมควร.. สายตากลมสะท้อนแสงยามราตรี มือบางถอดหน้ากากออกช้าๆ
“ไม่มีใครอยู่แบบนี้ก็เสร็จแมวขโมยน่ะสิ”ปากอิ่มยกยิ้มกว้าง ขาเรียวเดินทอดน่องลงมาชั้นล่างก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆ เจออะไรมีค่าแม่โกยใส่ถุงหมดอย่าให้เหลือ.. ดีจริงๆโว้ยยย งานนี้ต้องได้ใช้หนี้หมดเร็วๆแน่ บ้านนี้เสร็จแมวขโมยแหงๆมือบางหยิบจับโน่นนี่ขึ้นมาดูประหนึ่งเลือกซื้อของใช้ในห้างจนไม่ทันระวังตัว...
“อื้อออ..” ใครบางคนลอบเข้ามาข้างหลังเอามาตะครุบปากหัวขโมยตัวบางไว้เสียมิด เป็นปกติร่างบางคงหนีได้เวลาเจอเหตุฉุกเฉิน แต่วันนี้ไม่เลย.. มันมีไอ้เสือตีนเบากว่าเขาอีกเหรอเนี่ย มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากปาก แผ่นหลังปะทะกับอกแกร่งที่คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของบ้าน พลาดซะแล้ว.. บ้านนี้ไม่มีผู้หญิงเหรอ?
“ชู่วว.. เงียบๆไว้แมวขโมย หรือจะให้ฉันเรียกตำรวจมาลากนาย”เสียงทุ้มกระซิบอยู่ข้างหูทำเอาคนตัวเล็กกว่าขนลุกซู่..
“อื้ออ ปล่อยฉันนะ”ร่างบางสะบัดตัวหลุดออกมา ขาเรียววิ่งเข้าห้องที่เปิดประตูทิ้งไว้หมายจะปีนหน้าต่างออกไปแต่โชคไม่เข้าข้างโจรตัวน้อยเสียแล้ว ที่ขาดันสั้นกว่าไอ้บ้าที่วิ่งตามมา
“คิดจะมาขโมยของบ้านนี้ต้องเจ็บตัวหน่อยแล้วเว้ย”มือใหญ่กระชากแขนคนตรงหน้าคนปลิวมาปะทะกับอกแกร่งอีกรอบ ไฟสลัวๆทำให้เขาเห็นได้ไม่ชัดนักแต่.. ไอ้ตัวเล็กนี่เนียนใช้ได้เลยแฮะ
“โอ้ยปล่อย!!”ไม่ทันแล้ว.. เจ้าของบ้านตัวสูงที่ความคิดเป็นอื่นไปแล้วจับคนตัวเล็กกว่ากดลงกับเตียง ก่อนจะคร่อมไว้ด้วยสะรีระที่ต่างกันพอสมควรทำให้อีกคนเสียบเปรียบอย่างเห็นได้ชัด
“นายไม่มีสิทธิ์ร้องให้ใครช่วยทั้งนั้นแหละ.. เป็นแค่แมวอย่าซ่าเลยดีกว่า”ก้มลงเป่าลมใส่คอของร่างบางทำให้อีกคนต้องย่นคอหนีอย่างช่วยไม่ได้.. นั่นมันจุดอ่อนของเขานี่นา ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะตรึงมืออีกฝ่ายไว้เหนือหัว สันจมูกโด่งซุกไซร้ลงกับซอกคอหอมกรุ่น.. นี่ข่มขืนโจร? โอยไม่สนใจละไอ้ตัวเล็กนี่มันหอมใช่เล่นที่ไหนกัน.. แน่นอนว่าอารมณ์มักอยู่เหนือการควบคุมและความถูกต้องเสมอ มือใหญ่ถอดเสื้อของคนใต้ร่างออกก่อนจะฝังเขี้ยว ฝากรอยจูบไว้ทั่วร่าง
อยู่ไปได้ไปๆมาๆก็สามสี่วันละครับ... ตอนนี้เหรอ? โทรมสัสๆเท่าที่ผู้ชายโสดๆคนนึงจะเป็นได้ หนวดไม่โกนแม่งอ่ะเฟี้ยวดี ตอนนี้ก็ติดเกมส์โคตรอ่ะ เล่นแม่งทั้งวันเลย... เฮ้ออ
ร่างสูงละออกมาจากหน้าจอคอมที่เค้านั่งจ้องมันมาทั้งวันทั้งคืน ก็อีแค่เกมส์เท่านั้นแหละดวงตาคมกระพริบช้าๆเพราะผ่านการใช้สายตามาอย่างหนัก ขายาวเดินไปอุ่นข้าวในไมโครเวฟมานั่งกินหน้าทีวีมือใหญ่กดรีโมท ก่อนจะตักข้าวเข้าปาก..
“ตำรวจได้เบาะแสคนร้ายบ้างแล้ว คาดว่าจะรวบตัวได้เร็วๆนี้”เสียงพาดหัวข่าวจากข่าวภาคค่ำดังออกมาทำเอาร่างสูงหัวเราะในลำคอ...
“ตำรวจทำไรช้าชะมัดป่านนี้มันหนีออกนอกประเทศแล้วมั้ง เหอะๆ”ว่าไป บ่นไป กินข้าวไป ดูทีวีไป ก่อนจะส่ายหัวน้อยๆ คนตัวสูงลุกขึ้นเอาจานไปล้างในครัวก่อนจะออกมาปิดบ้านให้เรียบร้อย มือใหญ่ไล่สับสวิตท์ไฟรอบบ้านเหลือเพียงแค่ห้องของตัวเอง..
“หาวว.. ง่วงชิบ ไม่น่านอนดึกเลยแม่ง”เสียงทุ้มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะถอดเสื้อยืดออกแล้วชู๊ตลงตะกร้าอย่างแม่นยำสมเป็นนักบาสมหา'ลัย.. ร่างกายกำยำสมส่วนเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างสบายอารมณ์โดยไม่คิดว่าอะไรบางอย่างจะมาเยือน..
เสียงก๊อกๆแก๊กๆดังมาจากหน้าต่างระเบียงห้องข้างๆ ปรากฏคนชุดดำงัดบ้านเข้ามากวาดเอาของมีค่าเล็กๆน้อยๆไปทีละชิ้นสองชิ้นจนได้มากพอสมควร.. สายตากลมสะท้อนแสงยามราตรี มือบางถอดหน้ากากออกช้าๆ
“ไม่มีใครอยู่แบบนี้ก็เสร็จแมวขโมยน่ะสิ”ปากอิ่มยกยิ้มกว้าง ขาเรียวเดินทอดน่องลงมาชั้นล่างก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆ เจออะไรมีค่าแม่โกยใส่ถุงหมดอย่าให้เหลือ.. ดีจริงๆโว้ยยย งานนี้ต้องได้ใช้หนี้หมดเร็วๆแน่ บ้านนี้เสร็จแมวขโมยแหงๆมือบางหยิบจับโน่นนี่ขึ้นมาดูประหนึ่งเลือกซื้อของใช้ในห้างจนไม่ทันระวังตัว...
“อื้อออ..” ใครบางคนลอบเข้ามาข้างหลังเอามาตะครุบปากหัวขโมยตัวบางไว้เสียมิด เป็นปกติร่างบางคงหนีได้เวลาเจอเหตุฉุกเฉิน แต่วันนี้ไม่เลย.. มันมีไอ้เสือตีนเบากว่าเขาอีกเหรอเนี่ย มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากปาก แผ่นหลังปะทะกับอกแกร่งที่คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของบ้าน พลาดซะแล้ว.. บ้านนี้ไม่มีผู้หญิงเหรอ?
“ชู่วว.. เงียบๆไว้แมวขโมย หรือจะให้ฉันเรียกตำรวจมาลากนาย”เสียงทุ้มกระซิบอยู่ข้างหูทำเอาคนตัวเล็กกว่าขนลุกซู่..
“อื้ออ ปล่อยฉันนะ”ร่างบางสะบัดตัวหลุดออกมา ขาเรียววิ่งเข้าห้องที่เปิดประตูทิ้งไว้หมายจะปีนหน้าต่างออกไปแต่โชคไม่เข้าข้างโจรตัวน้อยเสียแล้ว ที่ขาดันสั้นกว่าไอ้บ้าที่วิ่งตามมา
“คิดจะมาขโมยของบ้านนี้ต้องเจ็บตัวหน่อยแล้วเว้ย”มือใหญ่กระชากแขนคนตรงหน้าคนปลิวมาปะทะกับอกแกร่งอีกรอบ ไฟสลัวๆทำให้เขาเห็นได้ไม่ชัดนักแต่.. ไอ้ตัวเล็กนี่เนียนใช้ได้เลยแฮะ
“โอ้ยปล่อย!!”ไม่ทันแล้ว.. เจ้าของบ้านตัวสูงที่ความคิดเป็นอื่นไปแล้วจับคนตัวเล็กกว่ากดลงกับเตียง ก่อนจะคร่อมไว้ด้วยสะรีระที่ต่างกันพอสมควรทำให้อีกคนเสียบเปรียบอย่างเห็นได้ชัด
“นายไม่มีสิทธิ์ร้องให้ใครช่วยทั้งนั้นแหละ.. เป็นแค่แมวอย่าซ่าเลยดีกว่า”ก้มลงเป่าลมใส่คอของร่างบางทำให้อีกคนต้องย่นคอหนีอย่างช่วยไม่ได้.. นั่นมันจุดอ่อนของเขานี่นา ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะตรึงมืออีกฝ่ายไว้เหนือหัว สันจมูกโด่งซุกไซร้ลงกับซอกคอหอมกรุ่น.. นี่ข่มขืนโจร? โอยไม่สนใจละไอ้ตัวเล็กนี่มันหอมใช่เล่นที่ไหนกัน.. แน่นอนว่าอารมณ์มักอยู่เหนือการควบคุมและความถูกต้องเสมอ มือใหญ่ถอดเสื้อของคนใต้ร่างออกก่อนจะฝังเขี้ยว ฝากรอยจูบไว้ทั่วร่าง
“อ อืมมม อ๊า.. ย อย่า..”เสียงร้องห้ามที่ฟังยังไงก็กระเส่าสุดๆทำเอาสติสตางค์คนร่างสูงกระเจิงเสียงหวานจริงๆหวานจนไม่อยากเชื่อว่านี่คือผู้ชาย หวานจนอยากเห็นหน้า แต่ตอนนี้ใครมันจะบ้าไปเปิดไฟว้ะ.. ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองยอดอกที่กำลังแข็งเป็นไต ลิ้นร้อนดุนไล้อย่างหนักหน่วงจนคนใต้ร่างแอนอกขึ้นอย่างเสียวซ่าน.. "ป ปล่อย.. ปล่อยผมไปเถอะนะ อ๊า.. ผ ผมไม่ได้มี จ เจตนาทำ ร้าย ใคร”เสียงหวานพยายามพูดอย่างติดขัดแผ่นอกขาวขยับขึ้นลงด้วยความซ่านเพราะลิ้นร้อนของอีกคนที่กำลังรุกหนัก “เข้าถ้ำเสือแล้วคิดจะออกมันง่ายไป..”มือหนาดึงกางเกงอีกคนลงจนร่างบางต้องหนีบขาเอาไว้ “อย่างน้อยฉันต้องได้ค่าผ่านทาง หึหึ”มือหนากำแกนกายร่างบางก่อนจะชักรูดช้าๆแล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วสลับกันไปให้คนใต้ร่างได้สั่นเล่นๆ ร่างบางที่โดนปรนเปรอขนาดนี้ความรู้สึกต่อต้านกลายเป็นเสียวกระสัน เล็บคมจิกลงกับท่อนแขนแกร่งของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเสียว ลิ้นร้อนของร่างสูงไล้เลียตามซอกคอขาวดูดเม้มเบาๆให้อีกคนได้ตื่นเต้นมากขึ้น จนในที่สุดร่างบางก็กำลังใกล้ถึงฝั่งฝันในอีกไม่ช้าสะโพกมนแอ่นขึ้นอย่างเสียวซ่านเป็นสัญญาณว่ากำลังจะปลดปล่อยในอีกไม่กี่อึดใจแต่ทุกอย่างก็ต้องวูบลงไปเมื่อมือใหญ่ละออกจากแกนกายของเขา.. “อ ฮาา อืมม.. อ อืออ”ริมฝีปากอิ่มแห้งผากลิ้นเล็กเลียปากน้อยๆ คิ้วเรียวสวยขมวดขึ้นนิดๆที่จู่ๆอีกคนก็ปล่อยเขาไว้กลางทาง “เอาล่ะหัวขโมยน้อย.. ตอบคำถามฉันมา”มือใหญ่ลูบสะโพกนิ่มไปมาลิ้นร้อนตวัดหยอกล้อกับหลุมสะดือสวยเล่นๆจนร่างข้างใต้เกร็งตัว “นายมาขโมยของทำไม?”เสียงทุ้มถามออกมาในขณะที่ตัวเองก็ยังไม่หยุดเล้าโลมร่างตรงหน้า “อ อืม.. ผ ผมต้องเอาเงิน ป ไปใช้หนี้”เสียงหวานตอบอย่างอยากลำบาก อย่าเพิ่งถามได้ไหมคนบ้านี่... ตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้ว “นายชื่ออะไร.. ตอบมาเร็วๆเข้า”นิ้วยาวไล้วนกับช่องทางด้านหลังอีกคนไปมา “อ อี้ชิง.. จาง อี้ชิง อ๊าาา”คนตัวบางสะดุ้งทันทีที่นิ้วยาวเหลื่อมล้ำเข้าไปในช่องทางที่ปิดสนิท มือบางจับข้อมือหนาไว้แน่นเมื่อรู้สึกว่านี่มันเริ่มไม่ใช่แล้ว.. “อ อย่า.. อ เอาออกไป”มีหรือที่ร่างสูงจะฟังในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วอะไรก็ไม่สนทั้งนั้นแหละ ในเมื่อเขารู้สึกเหลือเกินว่าอยากจะสัมผัสร่างตรงหน้าใจจะขาดไม่รู้ว่าเพราะอะไร... นิ้วยาวสอดเข้าไปจนสุดก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆเนิบๆให้อีกคนได้ชินคนตัวสูงควานนิ้วจนไปโดนเข้ากับจุดกระสันในช่องทางเต็มๆเรียกเสียงครางหวานๆได้ไม่ยาก มุมปากหยักยกยิ้มอย่างรู้หน้าที่นิ้วยาวควานวนซ้ำๆตรงจุดนั้นไปมาพาลให้ร่างบางบิดตัวอย่างเสียวซ่าน แกนกายใหญ่เองก็ขยายตัวอย่างเต็มทีเช่นเดียวกับอัดอั้นมานานแขนแกร่งจับขาเรียวพาดเอวไว้ก่อนจะเคลื่อนกายเข้าใกล้ มือหนาชักรูดแกนอีกคนต่อหลังจากที่เค้าปล่อยค้างเอาไว้จนไม่นานร่างบางก็กระตุกเกร็งปล่อยเอาน้ำสีขาวขุ่นออกมา “อ อา.. อืมม แฮ่กๆ”หอบหายใจอย่างหนักหน่วงทันทีที่ปลดปล่อยออกมา.. เขาเริ่มกลัวซะแล้วสิ กลัวคนตรงหน้า กลัวจริงๆ... แต่นั่นยังไม่ใช่ที่สุดของความกลัวเมื่อ.. “จะเข้าไปแล้วนะ..”ร่างสูงจับแกนกายจ่อช่องทางก่อนจะดันเข้าไปช้าๆ “อ อ๊า.. คุณ ผ ผมไม่เคย น นะ.. ย อย่าทำ อ๊า..”เสียงครางหวานระคนความเจ็บปวดดังลั่นทันทีที่กายใหญ่เคลื่อนตัวหายเข้าไปในช่องทางทีละน้อยๆ ร่างบางผวาขึ้นกอดคออีกคนฝังเล็บลงกับต้นคอแกร่งหยาดน้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลอาบลงกับข้างแก้ม กลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้งขึ้นมาปะทะจมูกรั้นทำให้เจ้าของร่างกายนี้รู้ทันทีว่า.. เขาเสียท่าให้ผู้ชายคนนี้จริงๆแล้ว “อืมม..”เสียงครางทุ้มต่ำดังออกมาน้อยๆเมื่อช่องทางคับแคบนั่นตอดรัดแกนกายของเขาคนแทบขยับไม่ได้ ความคิดลึกๆก็คิดว่านี่มันมากไป.. แต่อีกใจก็ไม่อยากจะหยุด จนสุดท้ายร่างสูงก็เลือกที่จะทำตามอารมณ์มากกว่าความคิด สะโพกหนาขยับเข้าออกช้าๆก่อนจะเพิ่มจังหวะกระแทกเข้าไปเรื่อยๆจนคนใต้ร่างขยับตัวตามแรง “อ อ๊า.. อืมมม จ เจ็บอ่ะ อื้อออ”เสียงหวานครางมาเป็นระยะๆตามจังหวะอีกคน ขาเรียวยกเกี่ยวเอวสอบเอาไว้เช่นเดียวกันกับแขนที่กอดคอคนข้างบนไว้แน่น “เรียกชื่อฉันสิ อี้ชิง.. คริส เรียกสิ”ลิ้นร้อนเลียคอขาวจนอีกคนต้องเชิดหน้าขึ้น “อ๊ะ ค คริส.. อืมม อ๊า”เสียงร้องครางจากความเจ็บปวดกลายเป็นครางอย่างสุขสมเมื่อร่างสูงเข้ามาเต็มให้อย่างเต็มรูปแบบ กิจกรรมปล้นสวาทที่หัวขโมยตัวน้อยโดนเจ้าของบ้านกระทำยังดำเนินไปเรื่อยๆ จนไม่นานทั้งคู่ก็แตะขอบสวรรค์ ร่างสูงทรุดลงนอนข้างๆร่างบางโดยแกนกายก็ไม่ได้แยกออกจากช่องทาง ร่างบางหอบเบาๆดวงตากลมที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตาหลับลงช้าๆอย่างเหนื่อยอ่อนจนในที่สุดก็ผล็อยหลับไป.. คงจบกันแล้วรอแค่ให้ตำรวจมาลากคอไปตอนรุ่งสางสินะ น่าอายที่สุด..
.
.
แสงแดดอ่อนๆยามเช้าสาดส่องเข้ามาตามริ้วม่านที่ลมโกรกสบายๆทำให้ดวงตาคมปรือขึ้นน้อยๆ เมื่อคือฝันอะไร.. เอ๊ะ
“....” เฮือกก!! คนตัวสูงเบิกตากว้างกับภาพตรงหน้า.. ร ร่างบางๆผิวขาวละเอียด รอยรักทั่วตัวแบบนี้ ไม่ได้ฝันใช่ไหม? นี่มันแมวขโมยที่เขาจับได้เมื่อคืนนี่
“อืมม อืออ”เสียงครางงึมงำเบาๆอยู่ที่อกของเขา นี่เรานอนกอดกันทั้งคืนเลยเหรอ? ให้ตายดิ..
ร่างสูงขยับตัวช้าๆเพื่อจะได้มองหน้าคนตัวขาวที่เอาแต่ซุกอกเขาได้ชัดๆ แม่เจ้าโว้ย.. คิดไม่ผิดจริงๆที่ลงทุนขย้ำเมื่อคืน ควมคิดยังไม่ทันได้ไปไหนไกลเท่าไรเปลือกตาสีมุกค่อยๆปรือขึ้นช้าๆ
“เฮือกก!! โอ้ย!!”ทันทีที่เด้งตัวออกมาจากอกแกร่งความเจ็บก็แล่นริ้วขึ้นมาจากสะโพกทันที นี่เขาเสียตัวให้ร่างสูงนี่จริงๆสินะ.. บ้ากามที่สุดคนอะไร หน้าตาก็ดีขนาดนี้ไม่น่านะ.. มือบางตะครุบผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ ก่อนจะเม้มปากแน่น
“เรียกตำรวจมาจับผมสิ.. คุณจับผมได้แล้วนี่”เสียงหวานพูดออกมาพรางหลบสายตาคม
“ไม่อ่ะ.. ไม่จำเป็น”ร่างสูงไหวไหล่นิดๆ
“ทำไม.. คุณจะปล่อยผมไว้ทำไม?”ฟันสวยงับลงบนริมฝีปากอิ่มน้ำใสๆคลอหน่วยตาจนแทบจะไหลออกมา
“ไม่รู้สิ.. สัญญากับฉันสิว่าจะไม่ขโมยของใครอีก ให้ที่นี่เป็นที่สุดท้าย”มือหนาเชยคางมนขึ้นก่อนจะสบสายตาคมลงในตาของร่างบาง
“แต่ถ้าผมไม่ใช้หนี้มัน.. มันจะฆ่าผมนะ” ร่างบางทำท่าจะร้องไห้อีกรอบน้ำตาคลอเบ้าจนอีกคนเองก็อดสงสารไม่ได้..
“ฉันจะช่วยนายเอง..อี้ชิง”ร่างสูงว่าอย่างจริงจังก่อนจะรั้งอีกคนมากอด
“ฮึก..คุณต้องช่วยผมนะ ผมสัญญาจะไม่ไปขโมยของใครอีกแล้ว”
“ถึงนายจะสัญญาก็เถอะ.. แต่นายก็ขโมยของฉันไปแล้ว”จ้องตากลมที่เอาแต่มองด้วยความไม่เข้าใจ
“ผมยังไม่ได้เอาอะไรไปเลยนะ..”
“นายเอาหัวใจฉันไปแล้ว เจ้าหัวขโมยตัวเล็ก”
“....” เฮือกก!! คนตัวสูงเบิกตากว้างกับภาพตรงหน้า.. ร ร่างบางๆผิวขาวละเอียด รอยรักทั่วตัวแบบนี้ ไม่ได้ฝันใช่ไหม? นี่มันแมวขโมยที่เขาจับได้เมื่อคืนนี่
“อืมม อืออ”เสียงครางงึมงำเบาๆอยู่ที่อกของเขา นี่เรานอนกอดกันทั้งคืนเลยเหรอ? ให้ตายดิ..
ร่างสูงขยับตัวช้าๆเพื่อจะได้มองหน้าคนตัวขาวที่เอาแต่ซุกอกเขาได้ชัดๆ แม่เจ้าโว้ย.. คิดไม่ผิดจริงๆที่ลงทุนขย้ำเมื่อคืน ควมคิดยังไม่ทันได้ไปไหนไกลเท่าไรเปลือกตาสีมุกค่อยๆปรือขึ้นช้าๆ
“เฮือกก!! โอ้ย!!”ทันทีที่เด้งตัวออกมาจากอกแกร่งความเจ็บก็แล่นริ้วขึ้นมาจากสะโพกทันที นี่เขาเสียตัวให้ร่างสูงนี่จริงๆสินะ.. บ้ากามที่สุดคนอะไร หน้าตาก็ดีขนาดนี้ไม่น่านะ.. มือบางตะครุบผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ ก่อนจะเม้มปากแน่น
“เรียกตำรวจมาจับผมสิ.. คุณจับผมได้แล้วนี่”เสียงหวานพูดออกมาพรางหลบสายตาคม
“ไม่อ่ะ.. ไม่จำเป็น”ร่างสูงไหวไหล่นิดๆ
“ทำไม.. คุณจะปล่อยผมไว้ทำไม?”ฟันสวยงับลงบนริมฝีปากอิ่มน้ำใสๆคลอหน่วยตาจนแทบจะไหลออกมา
“ไม่รู้สิ.. สัญญากับฉันสิว่าจะไม่ขโมยของใครอีก ให้ที่นี่เป็นที่สุดท้าย”มือหนาเชยคางมนขึ้นก่อนจะสบสายตาคมลงในตาของร่างบาง
“แต่ถ้าผมไม่ใช้หนี้มัน.. มันจะฆ่าผมนะ” ร่างบางทำท่าจะร้องไห้อีกรอบน้ำตาคลอเบ้าจนอีกคนเองก็อดสงสารไม่ได้..
“ฉันจะช่วยนายเอง..อี้ชิง”ร่างสูงว่าอย่างจริงจังก่อนจะรั้งอีกคนมากอด
“ฮึก..คุณต้องช่วยผมนะ ผมสัญญาจะไม่ไปขโมยของใครอีกแล้ว”
“ถึงนายจะสัญญาก็เถอะ.. แต่นายก็ขโมยของฉันไปแล้ว”จ้องตากลมที่เอาแต่มองด้วยความไม่เข้าใจ
“ผมยังไม่ได้เอาอะไรไปเลยนะ..”
“นายเอาหัวใจฉันไปแล้ว เจ้าหัวขโมยตัวเล็ก”
END
Bonus Time
“คริส..เป็นยังไงบ้างลูกอยู่คนเดียวเหงาไหม?”คนเป็นแม่พูดอย่างเป็นห่วงลูกชายคนเดียว
“ไม่เหงาครับแม่.. ไหนแม่บอกไปไม่กี่วันไง ไปจะเป็นเดือนแล้วเนี่ย”ร่างสูงบ่นงึมงำหลังจากที่สไกป์คุยกับแม่ที่ยังไม่ยอมกลับจากจีนเสียที
“ไม่เหงาเหรอ? ฮ่าๆๆ อ อ้าว นั่นใครน่ะคริส?”คนเป็นแม่ทักทันทีที่เห็นคนร่างบางทิ้งตัวลงนั่งข้างๆลูกชายของเขา ร่างสูงยกยิ้มมุมปากก่อนจะโอบเอวบางไว้
“เมียไงแม่ สวยแบบนี้จะเป็นอะไรได้ โอ้ยย”เสียงทุ้มหัวเราะเบาๆ แถมยังโดนฟาดเข้าที่ไหล่หนาจังๆ
“ร้ายนักนะเรา.. รอแม่กลับไปก่อนเถอะรับรองมีของรับขวัญลูกสะใภ้แน่ๆ แม่ไปก่อนล่ะบาย”ว่าจบคนเป็นแม่ก็วจบการสนทนาไป สองคนที่ยังนั่งอยู่ก็มองตากันน้อยๆ
“ฉันว่าแม่ต้องชอบนายนะอี้ชิง”ปากหยักยิ้มน้อยๆก่อนจะฝังจมูกหอมแก้มเนียน
“ฉันก็หวังแบบนั้นนะ..”แขนขาวคล้องคอคนตรงหน้าก่อนจะยิ้มน้อยๆ
“เรื่องของนายฉันจะเก็บเป็นความลับชั่วชีวิตเลย.. หัวขโมยตัวน้อย”มือหนารั้งท้ายทอยอีกคนมาก่อนจะกดจูบเบาๆ นี่แหละน้า.. ความรักไม่เคยเข้าใครออกใครจริงๆ เรื่องนี้เลยไม่รู้แน่ๆเลยว่าใครปล้นใคร.. แต่อย่างน้อยสองเราก็มีความสุขมากๆในตอนท้ายนะจริงไหม? FIN
“ไม่เหงาครับแม่.. ไหนแม่บอกไปไม่กี่วันไง ไปจะเป็นเดือนแล้วเนี่ย”ร่างสูงบ่นงึมงำหลังจากที่สไกป์คุยกับแม่ที่ยังไม่ยอมกลับจากจีนเสียที
“ไม่เหงาเหรอ? ฮ่าๆๆ อ อ้าว นั่นใครน่ะคริส?”คนเป็นแม่ทักทันทีที่เห็นคนร่างบางทิ้งตัวลงนั่งข้างๆลูกชายของเขา ร่างสูงยกยิ้มมุมปากก่อนจะโอบเอวบางไว้
“เมียไงแม่ สวยแบบนี้จะเป็นอะไรได้ โอ้ยย”เสียงทุ้มหัวเราะเบาๆ แถมยังโดนฟาดเข้าที่ไหล่หนาจังๆ
“ร้ายนักนะเรา.. รอแม่กลับไปก่อนเถอะรับรองมีของรับขวัญลูกสะใภ้แน่ๆ แม่ไปก่อนล่ะบาย”ว่าจบคนเป็นแม่ก็วจบการสนทนาไป สองคนที่ยังนั่งอยู่ก็มองตากันน้อยๆ
“ฉันว่าแม่ต้องชอบนายนะอี้ชิง”ปากหยักยิ้มน้อยๆก่อนจะฝังจมูกหอมแก้มเนียน
“ฉันก็หวังแบบนั้นนะ..”แขนขาวคล้องคอคนตรงหน้าก่อนจะยิ้มน้อยๆ
“เรื่องของนายฉันจะเก็บเป็นความลับชั่วชีวิตเลย.. หัวขโมยตัวน้อย”มือหนารั้งท้ายทอยอีกคนมาก่อนจะกดจูบเบาๆ นี่แหละน้า.. ความรักไม่เคยเข้าใครออกใครจริงๆ เรื่องนี้เลยไม่รู้แน่ๆเลยว่าใครปล้นใคร.. แต่อย่างน้อยสองเราก็มีความสุขมากๆในตอนท้ายนะจริงไหม? FIN
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น